Jest to dokument, który w założeniu ma określać roczne zapotrzebowanie na energię niezbędną do użytkowania lokalu zgodnie z przeznaczeniem.

Czyli zawiera informacje, ile energii jest niezbędne do użytkowania lokalu (ogrzewanie, wentylacja, ciepła woda czy oświetlenie) jak również określa źródła pochodzenia energii.

Dodatkowo może zawierać zalecenia określające zakres i robót budowlanych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku.

Od 28 kwietnia 2023r. sytuacja diametralnie się zmieni, świadectwa będą obowiązkowe również w budynkach starszych a za ich brak grozić będą poważne kary finansowe.

Jest uzależniony przede wszystkim od miejsca położenia nieruchomości – w zależności o miejsca kształtuje się w granicach od 400 zł do 1.000 zł.

Niestety – zlecając wykonanie świadectwa nie daje to spokoju na zawsze.

Świadectwa są ważne 10 lat.

Dodatkowo, w przypadku przeprowadzenia poważnych prac remontowych wpływających na parametry energetyczne budynku konieczne jest sporządzenie nowego świadectwa.

Brak świadectwa przy sprzedaży lokalu nie będzie wpływał na ważność transakcji ale notariusz ma obowiązek pouczyć o karze za nieprzekazanie świadectwa.

Dodatkowo – od 28 kwietnia 2023r. – wynajmujący obowiązkowo musi przekazać kopie świadectwa energetycznego najemcy lokalu.

Również w przypadku najmu krótkoterminowego (o tym rodzaju najmu dowiesz się więcej tuta). Również pod groźbą kary grzywny.

Brak przekazania świadectwa nabywcy lokalu lub najemcy obwarowany jest karą grzywny, która może wynosić od 20 zł. do 5.000 zł.

Raczej nie liczyłbym na kary zbliżone do dolnej granicy, choć – jak już mleko się wyleje – można przed sądem próbować powalczyć.

Zmiany wprowadzone ustawą pod sztandarem wprowadzenia przepisów europejskich mają służyć rozwojowi patetycznie nazwanego krajowego planu działań mających na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii.

Chyba, że za takie uważamy niemałe pieniądze, które w najbliższym czasie zarobią firmy przeprowadzające audyty energetyczne i wstawiające świadectwa.