Reguluje je ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, która już w pierwszym artykule wskazuje, że nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zgody ministra spraw wewnętrznych.

Ciekawostką jest fakt, że sama ustawa została uchwalona w 1920r. i – naturalnie w zmienionym kształcie – funkcjonuje do dziś.

Cudzoziemcem jest nie tylko człowiek ale również przedsiębiorca mający swoją siedzibę poza granicami Polski.

Zawarcie umowy bez wymaganej zgody jest nieważne a wymóg uzyskania zezwolenia dotyczy nie tylko prawa własności i użytkowania wieczystego ale również udziałów lub akcji w spółkach będących właścicielami takich nieruchomości.

Dodatkowo zwolnienie od obowiązku uzyskania zezwolenia są m.in.:

• cudzoziemcy mieszkający w Polsce i legitymujący się zezwoleniem na pobyt stały lub długotrwali rezydencji Unii Europejskiej (przy zamieszkiwaniu w Polsce min. przez okres 5 lat)
• małżonek obywatela polskiego jeśli mieszka w Polsce i dysponuje pozwoleniem na pobyt stały w Polsce lub długotrwałą rezydencją Unii Europejskiej (min. 2 lata od uzyskania zezwolenia na pobyt stały lub uzyskania statusu rezydenta Unii Europejskiej) pod warunkiem, że nieruchomość będzie nabywana do majątku wspólnego
• spadkobiercy zbywcy nieruchomości (jeśli posiada on prawo do nieruchomości co najmniej 5 lat).

Zwolnienia osób wymienionych powyżej z obowiązku uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości nie obowiązują w przypadku, gdy nieruchomości są położone w strefie nadgranicznej czyli w gminie wskazanej w tym rozporządzeniu.

Samodzielnie lokale mieszkalne z wyodrębnioną księgą wieczystą kupowane na cele mieszkaniowe oraz garaż lub udział w garażu jako uzupełnienie do lokalu mieszkalnego, który cudzoziemiec już posiada.

W tym przypadku zezwolenie jest jednak potrzebne, gdy nieruchomość leży w strefie nadgranicznej.

Wniosek o zezwolenie o nabycie nieruchomości przez cudzoziemca składa się do ministerstwa spraw wewnętrznych. Zezwolenie jest wydawane w przypadku, gdy nie sprzeciwia się jemu szeroko pojęte dobro Rzeczpospolitej Polskiej a cudzoziemiec wykaże, że zachodzą okoliczności potwierdzające istnienie jego więzi z Rzeczpospolitą Polską.

Wniosek powinien zawierać informację o wnioskodawcy oraz zbywcy nieruchomości, oznaczenie nabywanej nieruchomości, formę nabycia nieruchomości cel i potwierdzenie możliwości nabycia nieruchomości.

Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający wskazane wyżej okoliczności oraz opłacić opłatę skarbową w kwocie 1.570 zł.

Teoretycznie uzyskanie zezwolenia na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca powinno trwać dwa miesiące ale w praktyce jest to termin nie osiągalny.

Należy się liczyć z koniecznością oczekiwania na decyzję przez okres ponad pół roku (to samo dotyczy promesy).

Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca jest ważne przez dwa lata od dnia wydania.