Najem krótkoterminowy jest prostą receptą na zarobek na mieszkaniu w miejscowości turystycznej. Mieszkanie szybko i relatywnie łatwo zarabia na siebie w sezonie, a ma czym bardziej atrakcyjna miejscowość tym sezon dłuższy (w niektórych miastach w Polsce nawet całoroczny).

Mieszkania są ogłaszane na booking-u lub airbnb skąd ma dostęp do szerokiej bazy potencjalnych klientów, wynajmowane są na pojedyncze dni a dziennie można zarobić na nich tyle co przez tydzień wynajmu klasycznego. Lub więcej.

Nie zmienia to jednak faktu, że jest to najczęściej świetny interes.

Niestety co dla jednych jest wielką korzyścią, dla innych może być poważnym problemem.

Dla mieszkańców sąsiadujących lokali są utrapieniem, które w najlepszym razie wiąże się z koniecznością znoszenia hałasu w gorszym zaś potrzebą ponoszenia kosztów napraw zdewastowanych klatek schodowych lub samochodów na parkingach czy nawet leczenia w przypadku naruszenia integralności cielesnej.

Oprócz tego działający na szeroką skalę najem krótkoterminowy psuje rynek windując ceny mieszkań oraz stawki czynszu w górę. Często powoduje to brak możliwości zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych przez mieszkańców.

Dlatego też często właściciele mieszkań, nierzadko bardzo drogich, położonych w reprezentatywnych częściach Gdańska lub Sopotu pytają się mnie – co można zrobić i czy są jakieś przepisy zakazujące najmu krótkoterminowego?

Problem zauważył Rzecznik Praw Obywatelskich, który wystąpił do Ministra Rozwoju i Technologii o podjęcia działań w celu rozważenia wprowadzenia przepisów prawnych chroniących właścicieli mieszkań przed lokatorami krótkoterminowymi.

Na świecie ten problem również jest dostrzegany choć do tej pory trudno jest odnaleźć kompleksowe unormowania zabezpieczające interesy właścicieli mieszkań, zarówno tych wynajmujących krótkoterminowo jak i tych chcących jedynie mieszkać w spokoju.

Sytuacja ma miejsce przed nabywaniem mieszkań przez kolejnych właścicieli, którzy – będąc świadomi istniejącego zakazu – nie mogą powoływać się na naruszenie prawa własności.

Jeśli kupują mieszkanie na potrzeby najmu krótkoterminowego muszą mieć świadomość, że mieszkanie w takiej wspólnocie nie może być wykorzystywane na te cele.

W mojej ocenie nie można tego wykluczyć przynajmniej w części dotyczącej zakazu najmu krótkoterminowego choć można znaleźć wiele argumentów za ważnością takich zapisów.

O regulaminach wspólnoty więcej dowiesz się tutaj.

Tak też próbuje się walczyć z tym zjawiskiem.

Dlatego też działanie zmierzające do zakazania najmu krótkoterminowego uchwałą wspólnoty uznać należy za nieskuteczne.

Z pewnością możliwe jest podejmowanie uchwał obciążających większymi kosztami zarządu wspólnoty podmioty wynajmujące lokale krótkoterminowo.

O zaskarżeniu uchwał dowiesz się więcej z tego artykułu.

Skrajnym przypadkiem walki z właścicielami lokali wykorzystywanych na najem krótkoterminowy jest próba sprzedaży lokalu przez wspólnotę w trybie licytacji komorniczej. Sprawa jednak nie jest łatwa, stopień naruszania porządku domowego przez najemców musi być rażący i uniemożliwiający lub utrudniający znacznie korzystanie z innych lokali.

W takim przypadku wspólnota może w uchwale upoważnić zarząd do wszczęcia takiej procedury, która toczy się następnie przez sądem.

Wcześniej było o możliwości wspólnoty. Lepiej jest jeśli to wspólnota podejmuje działania zmierzające do rozwiązania powstałego problemu. Posiada ona większe spektrum możliwości wywierania wpływu na właścicieli mieszkań na wynajem.

Sami właściciele mogą próbować wszczynać postępowania w sprawie o immisje (więcej o immisjach dowiesz się tutaj) lub próbować korzystać ze wsparcia sił porządkowych w postaci policji aby karać każdorazowo sprawców naruszających spokój domowy.